موقعیت خاص جغرافیایی افغانستان در قاره آسیا، مانند محاط بودن به خشکه و داشتن مرزهای طولانی با مناطق غیر قابل کنترول همواره منحیث یک معضل بزرگ در کنترول عبور ومرور اتباع بیگانه به کشور می‌باشد؛ تصویب قانون مسافرت واقامت اتباع خارجی در افغانستان و قانون پاسپورت از جمله نخستین ومهمترین گام هایی است که قانونگذاران، درزمینه کنترول مسافرت واقامت وحفظ نظم جامعه گذاشته اند. اتباع خارجی مکلف اند تا اجازه ورود واقامت قانونی را از کشورمیزبان اخذ نمایند، به تمام مقررات آن کشور احترام گذاشته هیچ گونه عملکرد خلاف قانون را مرتکب نگردند؛ براین اساس قانون گذار افغانستان به منظورنظم عمومی وکنترول عبور ومرور از سرحدات یک سلسله قواعدی را درقانون مسافرت واقامت، قانون پاسپورت و بالآ خره درکود جزا قانون گذاری نموده، درصورتیکه اتباع خارجی خلاف قواعد پیش بینی شده اقدام به مسافرت نماید، مسافرت و اقامت آن غیر مجاز عنوان گردیده با واکنش های، نظیرممنوع‌الورودنمودن، اخراج کردن، ودرحالاتی هم طبق کود جزا مورد مجازات قرار می‌گیرند.
)