آغاز قرن نوزدهم سرآغاز تغییر نگرش به جرائم سیاسی به شمار می‌رود. این تغییر نگرش مولود انقلاب کبیر فرانسه و پیدایش افکار جدید و دیدگاه‌های نو پیرامون مخالفان سیاسی بود که کم‌کم و به‌تدریج موجب به وجود آمدن رژیم ارفاقی در جرائم سیاسی شد. رژیم ارفاقی؛ یعنی وضع مقررات خاص برای مجرمان سیاسی و قائل شدن امتیازاتی برای آن‌ها در مراحل دادرسی، مجازات و اجرای آن. وجود اهداف متعالی در مجرمان سیاسی، ناشی شدن جرائم سیاسی از اندیشه اصلاحی، نسبی بودن جرم سیاسی و دلایل جرم‌شناسانه مبانی نظری رژیم ارفاقی در جرائم سیاسی را تشکیل می‌دهد. در عرصهٔ دادرسی، مجازات و اجرای آن نیز مجرمان سیاسی امتیازاتی از قبیل دادرسی علنی، دادرسی در حضور هیئت منصفه، منع استرداد و... برخوردارند.
)